Tijdens de Duitse inval woonde hier aan de Hezemeerdijk het jonge gezin Vanuytsel-Groenen. Clementina was alleen met haar bijna 2 maanden oude baby Suzanne, want haar man Jozef Vanuytsel diende als soldaat in het Belgische leger. Gelukkig kon ze rekenen op haar familie (Vansant), die vlakbij op de Tessenderloseweg woonden. De familie besloot om samen te vluchten.
Een beslissing met grote gevolgen.
De familie trok weg uit Winkelomheide en belandde in Bavikhove, momenteel een deelgemeente van Harelbeke in West-Vlaanderen.
Op 24 mei 1940 werden ze er bijzonder zwaar getroffen. In Bavikhove werden 6 familieleden gedood door een inslaande granaat. Ook de enkele weken oude baby Suzanne was een van de slachtoffers. Een bijzonder zware klap voor Clementina.
Bijkomend zou haar man, Jozef Vanuytsel, pas na zijn vrijlating in januari 1941 uit Duits krijgsgevangenschap terugkeren.
“Met paard en kar waren wij met heel de familie naar ‘de Vlaanders’ gevlucht. In Bavikhove kregen we onderdak in een leegstaand huis van de familie Vandeputte. Die 24ste mei ’s namiddags sloeg een granaat in, die ontplofte. Ik werd zwaar gekwetst aan mijn rechterbeen en -voet. Wie er toen allemaal gewond was, weet ik niet meer. Er waren echter nog geen doden. We vluchtten het huis uit en ik sleepte mij verder over een klaverveld. Links en rechts stormde de Duitse infanterie vooruit. We raakten tot bij een nieuw gebouwd huis, maar na korte tijd viel daar de fatale treffer, met zes doden als gevolg.”
In Bavikhove vonden 6 familieleden de dood en minstens 3 anderen werden gewond. [Prent: Jos Groenen]
De Sint-Amanduskerk in Bavikhove
De 6 graven op het kerkhof van Bavikhove. Oorspronkelijk werden de graven aangeduid met houten kruisen maar die werden vernield door vandalen. [Foto: Jos Groenen]
Bronnen:
Interview met Fons Vanuytsel op 04/09/2018 door Steven Gorts
Interview met Jos Groenen op 14/02/2024 door Steven Gorts